مردها هميشه حساس ترند
مظلوم ترند
خودشان را قوي نشان ميدهند
و در درونشان بلوايي از بغض هاي خفته از كودكي تا به حال نهفته
بايد تكيه گاه كسي باشند و خودشان ميمانن مثل دكل ِ كشتي
تنها
كه هر چه فشار است تحمل كنند و پير شوند و خرد شوند اما كشتي سالم به مقصد برسد
نمونه اش نه ما
که پدرهايمان را ببين
عاشقي شان را پنهان كردند
مثل كوه سخت پشت ما را خالي نكردند
آخرش هم پير و شكسته از ياد ميروند
زنها اما به قاعده سختي ميكشند
همان دو قطره اشكي كه ميريزند كمكشان ميكند
جيغ هايي كه در كودكي كشيده اند
عاشقي هايي كه كرده اند و شكستهايي كه خورده اند
آبديده شان ميكند كه صبور باشند
آخرش هم مادر ميشوند
هر چند پا به پاي مردشان ميدوند
اما هيچ كس نميفهمد چرا مردها زودتر پير مي شوند
مردها زودتر ميميرند
حالا هي بياييم خودمان را با جامعه مريض و محدود اطرافمان گول بزنيم كه مردها فلان و بهمان
و برايمان جاي سوال باشد كه اصلا مگر مردها هم دل دارند
مگر مردها آدمند
و من
خود ِ من
عاشقي كردم و باختم و ساختم و در تنهايي بغضهايم را فروخوردم و چيزي نگفتم
حالا شده ام مثل سنگ
ببينيد و عبرت يگيريد
پسرهايتان را طوري بار بياوريد كه نشوند مثل ماهايي كه برايتان جاي سوال داشته باشد كه : "مگر مردها هم عاشق مي شوند؟؟؟؟؟"
