تنهايي

آدمهايي که بيشتر از من و تو سرشان ميشود ميگويند انسان متمدن آن کسي است که در تنهايي احساس تنهايي نکند. تو بايد براي خودت يک دنياي دروني داشته باشي و همچنين تکيه گاه هاي ثابت روحي و فکري. يعني در عين حال که در ميان مردم زندگي ميکني خودت را کاملا از آنها بي نياز بداني. مردم هيچ چيز به ما نميدهند که ما خودمان از به دست آوردنش بي نياز باشيم. از مردم فقط رنج و ناراحتي و سرو صداي بيخود نصيب آدم ميشود. حتي از پدر و مادر و خانواده. تو بايد به فکر آينده باشي و کار کني و مردم را فراموش کني …..

کتاب در غروبي ابدي. نامه فروغ فرخزاد به برادرش فريدون. 12 مهر ماه 1338